Het houden van slakkenskinken

{flike}

Door: Roel Molendijk

Slakkenskinken (Hemisphaeriodon gerrardi) behoren tot de groep van de blauwtongskinken en zijn afkomstig uit Oost Australië. Ze zijn naar mijn ervaring makkelijke dieren om te houden. Zoals hun naam al zegt, hun voedsel bestaat alleen uit slakken. Deze soort heeft slechts in het jeugdstadium een blauwe tot bijna zwarte tong. Wanneer de dieren ouder worden, na circa 1 jaar, kleurt deze tong roze.

Wat kan je met een skink. Dat is een veel gestelde vraag. Het antwoord is: in principe niets. Het zit in een terrarium, loopt heen en weer als het honger heeft, verder liggen ze te slapen. Waarom houd je deze dieren dan is de volgende vraag. Waarom neem je een hond of kat of een vogel? Iedereen heeft wel een liefde voor een bepaald soort dier.

Ik ben ongeveer een kleine 16 jaar geleden begonnen om reptielen te houden. Diverse reptielen heb ik in mijn bezit gehad, tot ik deze grappige lieve diertjes in een dierenwinkel tegenkwam. Een terrarium besteld, beestjes gekocht en dan ben je klaar zou je denken. Er was toen nog niet veel over deze dieren bekend. Toen er 1 overleed heb ik opgebeld naar de zaak waar ik ze gekocht had. Hoe kan dat? Na uren en uren alles na te hebben gezocht bleek het gebrek aan UV licht de doodsoorzaak te zijn. Direct alles in het terrarium aangepast om verdere uitval te voorkomen.

Toen begon de pret. We hadden ineens nakomelingen. Hartstikke gaaf natuurlijk. Gelijk weer die zaak gebeld om het blijde nieuws te vertellen. Krijg je te horen “wat leuk, heb je een terrarium klaar staan.” Uh nee, hoezo. Je moet de pasgeboren dieren gelijk weg halen bij de ouders anders is de kans groot dat het mannetje de jongen op eet, was het antwoord.

Snel aan de slag. Bak in elkaar zetten, lampen er in en gaan met die banaan. Gelukkig was ik wel zo slim geweest om de jongen te tellen. Wat was het geval. Ik had iets speling tussen mijn schuifruiten zitten. U raadt het al. Ineens kwam ik een jong tegen in de kamer en nog 1. Een paar dagen later weer 2. Eerst maar even een appel houden en de jongen in de bak gaan tellen om zeker te weten dat iedereen weer aanwezig was. Ze waren ontsnapt, maar hoe? Na het terugzetten bedacht ik me dat ik misschien de schuifruiten niet goed dicht had gedaan. Nu was ik er zeker van dat dit wel het geval was.

Week later. Heel de kamer vol baby's. Ik dacht wat nu weer, hoe doen ze dat dan? Toen ben ik maar eens voor het terrarium gaan zitten om te kijken hoe ze het iedere keer flikten om te ontsnappen. En ja hoor, mijn geduld werd beloond. Na 20 minuten kwam er 1 voordoen hoe. Door recht op de achterpoten te gaan staan en zich tegen de schuifruit helemaal plat te drukken om vervolgens tussen de overlap van de schuifruiten heen te komen. Dus dat probleem moest opgelost worden. Na wat aanpassing konden ze weer in de bak en bleven daar ook.

Het houden van deze dieren is gemakkelijk. Ideaal is in mijn beleving een terrarium van minimaal 70 x 30 x 30 cm. Een goede bodembedekking van minimaal 5 cm dik, zodat ze kunnen graven. Een paar verstopplekken, een drinkschaaltje, een warmte lamp en een UV-B lamp. Verder hebben ze niet veel nodig. Wel 1 keer in de week wat water sproeien voor de vochtigheid, maar niet te veel.

In de zomerperiode kunnen ze aardig wat slakken verorberen. Dus na elke regenbui ging ik de tuin in of de wijk aflopen om huisjesslakken te zoeken.

Of hulp inschakelen als er bij mij niet meer zo veel te vinden zijn. Mijn dank aan Jan van der Tuin die emmers vol toegeleverd heeft, waar wij en zeker de beestjes zeer blij mee waren.